President Trump kondigde nieuwe deals aan om de prijs van populaire afslankmedicijnen Wegovy en Ozempic te verlagen, wat zowel optimisme als verwarring veroorzaakte. Hoewel deze overeenkomsten tot doel hebben deze medicijnen betaalbaarder te maken via initiatieven als TrumpRx, een direct-to-consumer online platform, en lagere prijzen voor Medicare- en Medicaid-ontvangers, blijven er verschillende onbeantwoorde vragen bestaan over hun werkelijke impact.
Vanaf januari 2026 kunnen patiënten Wegovy (semaglutide) en Zepbound (tirzepatide), beide blockbuster-medicijnen voor gewichtsverlies, geproduceerd door respectievelijk Novo Nordisk en Eli Lilly, rechtstreeks via TrumpRx kopen tegen een gemiddelde maandelijkse prijs van $ 345. Verwacht wordt dat dit in 2028 zal dalen tot $250 per maand. Het platform zal patiënten doorverwijzen naar door geneesmiddelen beheerde online winkels waar verdere kortingen beschikbaar kunnen zijn voor onverzekerde of onderverzekerde personen.
De bewering van de regering dat deze prijzen een “meest begunstigde natie” (MFN)-tarief vertegenwoordigen – wat betekent dat ze lager zijn dan die in vergelijkbare rijke landen – lijkt misleidend. Hoewel er enige variatie is in de eigen kosten onder Europese patiënten, tonen onderzoeken aan dat er elders aanzienlijk goedkopere prijzen voor deze medicijnen bestaan.
Ondanks dat het wordt aangeprezen als lager dan de huidige prijzen op de Amerikaanse direct-to-consumer markt (ongeveer $499 per maand), kan het cijfer van $345 een beperkte impact hebben op de meeste verzekerden die al eigen bijdragen betalen van minder dan $100 per maand voor onderhoudsdoses.
Medicare en Medicaid: een duister beeld
De overeenkomsten bepalen ook dat de medicijnen aan Medicare en Medicaid zullen worden verkocht voor $ 245 per maand, met een eigen bijdrage van $ 50 voor Medicare-begunstigden. Deze prijs roept verdere vragen op:
-
Conflicterende tijdlijnen: Valt dit bedrag van $245 samen met de maximale eerlijke prijs die is overeengekomen onder de Inflation Reduction Act (IRA) voor semaglutideproducten (zoals Ozempic, Rybelsus en Wegovy), die in januari 2027 van kracht wordt? Het Witte Huis dringt erop aan dat de deal van 245 dollar vanaf medio 2026 van toepassing zal zijn, en daarmee vooruitloopt op de IRA-prijzen.
-
Afzonderlijke onderhandelingen?: Als de door de IRA onderhandelde prijs inderdaad afzonderlijk is (en mogelijk hoger dan $ 245), welke rol speelt deze nieuwe overeenkomst dan? Zou het kunnen opereren via een Medicare-proefprogramma dat drie maanden geleden door de regering werd aangekondigd en dat deelname vrijwillig maakt voor verzekeringsplannen en een tijdelijke duur heeft?
-
Uitbreiding van de dekking: Hoewel de overeenkomsten een uitgebreide dekking onder Medicare en Medicaid beloven voor zwaarlijvige patiënten met bepaalde metabolische of cardiovasculaire risico’s (gedefinieerd door specifieke BMI-drempels en -omstandigheden), is het onduidelijk of dit een substantiële vooruitgang betekent. Veel personen binnen deze categorieën komen al in aanmerking voor de huidige dekking op basis van reeds bestaande FDA-indicaties. Voor anderen zonder comorbiditeit blijft de bestaande dekking ongewijzigd.
Voorbij de prijs: incentives voor farmaceutische reuzen
Novo Nordisk heeft een afzonderlijke maximale eerlijke prijsovereenkomst met Medicare bevestigd onder de IRA, maar heeft het exacte cijfer niet bekendgemaakt. Ze hebben echter aangegeven dat dit een minimale impact op de verkoop zal hebben, wat suggereert dat het hoger zou kunnen zijn dan $ 245.
Eli Lilly en Novo Nordisk profiteren door deze deals van meer dan alleen potentiële marktuitbreiding. Ze ontvangen tariefuitstel voor geneesmiddelen en vouchers voor prioriteitsbeoordeling, waardoor het goedkeuringsproces voor nieuwe kandidaat-geneesmiddelen wordt versneld.
Onbeantwoorde vragen blijven bestaan
Hoewel de regering van Trump streeft naar lagere geneesmiddelenprijzen, roepen de details rond deze overeenkomsten meer vragen op dan ze beantwoorden: wat is de werkelijke impact op de toegang van patiënten? Welke invloed zullen deze deals hebben op de bestaande Medicare-dekkingsmodellen en toekomstige IRA-prijsonderhandelingen? En wat zijn de langetermijngevolgen voor de prijsstrategieën van geneesmiddelen in het licht van overheidsingrijpen?
Duidelijkere verklaringen van zowel de overheid als de farmaceutische bedrijven zijn van cruciaal belang om de werkelijke effectiviteit van deze ambitieuze inspanningen te kunnen beoordelen. Alleen de tijd zal leren of ze een zinvolle stap in de richting van een grotere betaalbaarheid vertegenwoordigen of gewoon een nieuwe laag van complexiteit binnen een toch al ondoorzichtig systeem
